Ίσως ο πιο περιβόητος Κολομβιανός βαρόνος των ναρκωτικών, έκανε ένα μικρό, αλλά αξέχαστο πέρασμα από τους αγώνες αυτοκινήτων
Μπορεί να μοιάζει απίστευτο, αλλά η πρώτη φορά που ο Pablo Escobar είδε το όνομα του σε εφημερίδα, ήταν για τη συμμετοχή του σε αγώνες αυτοκινήτου. Και όχι για αυτό που μετέπειτα τον έκανε πασίγνωστο σε όλο τον κόσμο. Στα τέλη της δεκαετίας του 1970 ο Κολομβιανός συμμετείχε στη σειρά αγώνων ενιαίου «Copa Renault 4».
Εκείνη την εποχή το Renault 4 ήταν πολύ δημοφιλές στην Κολομβία. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι ήταν το αντίστοιχο του Fiat 500 για την Ιταλία ή του Volkswagen Beetle για τη Γερμανία. Και αυτό γιατί το Renault 4 ήταν προσιτό, ανθεκτικό και πρακτικό. Ο Escobar αγαπούσε το «Renaulito» και το 1979 συμμετείχε στον πρώτο αγώνα του «Copa Renault 4» που έγινε στο Autodromo Ricardo Mejia της Bogota.
Μάλιστα η ομάδα του Escobar είχε τέσσερα αυτοκίνητα. Δύο αγωνιστικά για τον ίδιο και τον ξάδερφό του, Gustavo Gaviria και δύο εφεδρικά.
Έχει ενδιαφέρον ότι μεταξύ των συμμετεχόντων βλέπουμε άλλους δύο εμπλεκόμενους σε υποθέσεις ναρκωτικών της χώρας. Τους αδερφούς Ochoa. Όλοι αυτοί ήταν επικεφαλής του περιβόητου και υπερβολικά βίαιου καρτέλ Medellin.
Εμπόριο (ναρκωτικών) και φιλανθρωπίες
Όμως το 1979 δεν είχαν γίνει γνωστές οι παράνομες δραστηριότητες του. Έτσι ο Escobar ήταν ένας ευκατάστατος επιχειρηματίας που άρχισε την επαγγελματική του πορεία από το εμπόριο ποδηλάτων και συνέχισε στα αυτοκίνητα. Πριν περάσει στα ακίνητα και παρουσιαστεί ως ευεργέτης των λιγότερο προνομιούχων. Και για να είμαστε ειλικρινείς βοηθούσε έντονα τους φτωχότερους Κολομβιανούς.
Η οικογένεια του είχε πάθος με τα ποδήλατα και ο αδερφός του Pablo, ο Roberto, ήταν πολύ γνωστός ποδηλάτης. Μάλιστα λίγα χρόνια αργότερα έκανε τη δική του εταιρεία πώλησης ποδηλάτων, την Ositto. Και παρουσιάστηκε ως χορηγός του Pablo στους αγώνες αυτοκινήτων, για να κλείσει έτσι ένας αμαρτωλός κύκλος νομιμοποίησης χρημάτων. Επιπλέον πρέπει να αναφέρουμε ότι το εμπόριο ποδηλάτων ήταν για τον Pablo η έναρξη της εγκληματικής του δραστηριότητας. Αφού τα ποδήλατα που πουλούσε ήταν κλεμμένα.
Η αγωνιστική καριέρα
Ο Escobar είχε μια τεράστια αγωνιστική ομάδα, που πέρα από δύο εφεδρικά αυτοκίνητα, πράγμα ανήκουστο για την εποχή, είχε και άλλα πολλά. Όπως δύο φορτηγά service και ένα ελικόπτερο για να πηγαίνει ο Pablo στο σημείο εκκίνησης. Και σαν να μην έφταναν αυτά, μετά τον τερματισμό παρέθετε πολυτελή γεύματα με σαμπάνια και πανέμορφες εκπροσώπους του ωραίου φύλου.
Το μικρό Renault δεν ήταν το μόνο αγωνιστικό αυτοκίνητο του Pablo Escobar. Η συλλογή είχε μεταξύ άλλων, μια Porsche 935, 560 ίππων και μια 911 IROC RSR του 1974. Η τελευταία ήταν μια από τις 15 που φτιάχτηκαν το 1974, όταν άρχισε ο θεσμός «International Race of Champions» (IROC). Ένας φιλανθρωπικός διεθνής αγώνας με συμμετοχή των πρωταγωνιστών των αγώνων αυτοκινήτου που συνεχίζει ακόμα και σήμερα. Αυτή η εξαιρετικά σπάνια 911 πουλήθηκε σε δημοπρασία για περισσότερα από 2 εκατομμύρια δολάρια το 2021.
Αντικειμενικά ο «Don Pablo» δεν ήταν ένας καλός οδηγός. Ήταν αργός στις στροφές και εξωπραγματικά γρήγορος στις ευθείες. Έτσι πάντα υπήρχε η υποψία πως τα αυτοκίνητα του δεν ήταν εντός των κανονισμών. Ασφαλώς ποτέ ένα από τα δικά του αυτοκίνητα δεν κρίθηκε παράνομο στους τεχνικούς ελέγχους.
Αλλά οι παράξενες συμπτώσεις δεν τελειώνουν εκεί. Το 1979, όταν μετά από έξι αγώνες ο Escobar ήταν στη δεύτερη θέση του πρωταθλήματος έγινε κάτι απίστευτο. Η αστυνομία σταμάτησε τον επικεφαλής της βαθμολογίας για έναν έλεγχο, όταν πήγαινε στην πίστα για τον αγώνα. Ο έλεγχος κράτησε για δύο ώρες και Alvaro Mejia δεν κατάφερε να πάρει εκκίνηση.
Παραλίγο και στη Formula 1
Ο Ricardo Londoño, γνωστός και ως Cuchilla, ήταν ο πρώτος Κολομβιανός που έφτασε πολύ κοντά στο να οδηγήσει στη Formula 1. Η πορεία του κόπηκε απότομα με παρέμβαση του Bernie Ecclestone, όταν ανακάλυψε ότι τα χρήματα της χορηγίας του ήταν από το εμπόριο ναρκωτικών του Escobar. Για την ιστορία, ο Cuchilla συνέχισε για λίγα χρόνια να τρέχει σε αγώνες αυτοκινήτου. Μετά έκανε εμπόριο ελικοπτέρων και σκαφών μέχρι που η αστυνομία βρήκε στην κατοχή του 1.200 κιλά κοκαΐνης. Δεν πήγε στη φυλακή, έχασε την περιουσία του και έπεσε θύμα δολοφονίας το 2009 από αντίπαλο καρτέλ. Ενώ και ο Escobar έχασε τη ζωή του, σε αστυνομική καταδίωξη το 1993.