Αντίο Bentley W12

Με την ιδέα να ωριμάσει για λίγο περισσότερο από 20 χρόνια, ο κινητήρας W12 θα πρέπει να μπαίνει στην ακμή του, αλλά δυστυχώς οι κανονισμοί εκπομπών ρύπων και η επίθεση του ηλεκτρισμού, έχουν κάνει έναν άλλο πολυκύλινδρο. Τώρα είναι στην τελευταία του φάση ζωής, δεν διατίθεται σε ενσωματωμένη Bentley, αλλά σίγουρα μπορείτε να παραλάβετε έναν από το απόθεμα. 

Δεν υπάρχει ακόμη ημερομηνία λήξης της παραγωγής, αλλά είναι θέμα εβδομάδων και όχι μηνών. Το W12 , που παρουσιάστηκε στην επανεκκίνηση της μάρκας υπό την ιδιοκτησία του Ομίλου Volkswagen στις αρχές του αιώνα, είναι το θεμέλιο πάνω στο οποίο χτίστηκε η επιτυχία της σύγχρονης Bentley. 

Ήταν πάντα ένας κινητήρας απόδοσης ενός πολύ διαφορετικού είδους, στον οποίο η τιμή της ροπής, σημαίνει πολύ περισσότερα από την τιμή ισχύος, και το μέγεθός του είναι να διασφαλίζει ότι λειτουργεί με όσο το δυνατόν λιγότερη πίεση και όσο το δυνατόν περισσότερη φινέτσα.

Ο W12 είναι το είδος του κινητήρα που ευδοκιμεί στο να καλύπτει όσο το δυνατόν μεγαλύτερη απόσταση σε όσο το δυνατόν συντομότερο χρόνο, ενώ δεν παρουσιάζει αίσθηση άγχους ή κινδύνου στον οδηγό του. Εξαιρετικά υπερσχεδιασμένος και μόλις που ακούγεται ακόμα και κάτω από βαριά φορτία γκαζιού, είναι ένας κινητήρας απόδοσης πολύ διαφορετικού είδους.

Η εξαφάνιση ενός τέτοιου σπουδαίου κινητήρα δεν μοιάζει καθόλου με πρόοδο, δεδομένου του πόσες εξελίξεις έχουν γίνει σε αυτόν τις τελευταίες δυόμισι δεκαετίες για τη βελτίωση  του, βελτιώνοντας παράλληλα την απόδοσή του και μειώνοντας τις εκπομπές του.

Πώς κατασκευάστηκε ο κινητήρας W12

Η διαμόρφωση του κινητήρα W12, που ευνοήθηκε αποτελεσματικά ως κοντύτερος V12 για καλύτερη χωροταξία, χρησιμοποιήθηκε σε εφήμερες εφαρμογές αεροσκαφών και μηχανοκίνητου αθλητισμού, πριν τελικά εμφανιστεί σε αυτοκίνητο δρόμου στο Audi A8 του 2001. Χρησιμοποίησε επίσης στα Phaeton και Touareg της Volkswagen , αλλά η εφαρμογή του έγινε πιο διάσημη στις διάφορες Bentley.

Από τότε που εμφανίστηκε για πρώτη φορά στο Continental GT το 2003, ο W12 είχε βελτιώσει την ισχύ του κατά 34% και την ροπή του κατά 54%, κορυφώνοντας στους 740 ίππους και τα 738 λίβρες πόδια στο Batur του 2023, ενώ οι εκπομπές CO2 έχουν μειωθεί κατά 25% (αυτό εισήλθε σε δεύτερη γενιά το 2015).

Κάθε κινητήρας 254 κιλών, χρειάζεται 30 άτομα έξι και μισή ώρες για να κατασκευαστεί από 294 εξαρτήματα και στη συνέχεια δοκιμάζεται για 21 και μισό λεπτά έως τις 3800 rpm και φορτίο 221 lb ft. Επιπλέον, κάθε ένας στους εκατό διαλέγεται για μια δοκιμή οκτώ ωρών στις 6000 rpm και 664 lb ft.

Η ανάπτυξή του ήταν αυστηρή. Οι δοκιμές περιελάμβαναν 100 ώρες κατ’ ευθείαν με τέρμα γκάζι και μια δοκιμή βαθιάς θερμικής κρούσης, στην οποία λειτούργησε με πλήρη ισχύ σε θερμοκρασία ψυκτικού 100 βαθμούς C πριν κλείσει, ξεπλύθηκε με ψυκτικό στους -30 βαθμούς Κελσίου και στη συνέχεια λειτούργησε κατευθείαν στους 110 βαθμούς Κελσίου όχι λιγότερο από 400 φορές.

Ο κινητήρας διαθέτει τρία ξεχωριστά κυκλώματα ψύξης και δύο ξεχωριστά συγκροτήματα εξάτμισης, ενώ το σύστημα διαχείρισής του έχει περίπου 42.000 παραμέτρους.

Η τεχνολογία εξοικονόμησης καυσίμου, περιλαμβάνει αποδοτικούς υπερσυμπιεστές twin-scroll και τεχνολογία απενεργοποίησης κυλίνδρων που σε έξι κυλίνδρους κλείνει τις βαλβίδες εισαγωγής και εξαγωγής, ψεκασμό καυσίμου και ανάφλεξη κάτω από τις 3000 rpm και 221 lb ft στην τρίτη έως την όγδοη ταχύτητα.

Μέχρι να τελειώσει η παραγωγή, περισσότερα από 105.000 αντίτυπα του W12 θα έχουν κατασκευαστεί στο εργοστάσιο Crewe, περισσότερα από οποιονδήποτε άλλο 12κύλινδρο κινητήρα στη σύγχρονη εποχή. Η συνολική απόδοση αυτών των κινητήρων θα είναι μεγαλύτερη από έξι εκατομμύρια ίππους.

Πηγή: Autocar