Σε πρώτο πλάνο έχει θέσει η Γερμανία τον στόχο ανάπτυξης μιας οικονομίας με το υδρογόνο ως βασικό στοιχείο για παραγωγή ενέργειας. Σε αυτό το πλαίσιο, τις προηγούμενες ημέρες υπέγραψε συμφωνία με την Αίγυπτο για προμήθεια «πράσινης» αμμωνίας, την οποία η Γερμανία θα χρησιμοποιεί για παραγωγή «πράσινου» υδρογόνου.
Συγκεκριμένα, το γερμανικό Υπουργείο Οικονομικών ανακοίνωσε πως την περίοδο 2027 με 2032 η Γερμανία θα παραλάβει τουλάχιστον 259.000 τόνους αμμωνίας με πλοία από την Αίγυπτο. Η αμμωνία μεταφέρεται ευκολότερα από το υδρογόνο. Επομένως, η Γερμανία θεώρησε πιο συμφέρουσα επιλογή να παραλαμβάνει αμμωνία και στη συνέχεια να τη μετατρέπει η ίδια σε υδρογόνο.
ΥΠΕΝ: Τα έκτακτα μέτρα στήριξης των καταναλωτών – Cars Electric
Προμήθεια αμμωνίας από την Αίγυπτο μέσω Fertiglobe
Η συμφωνία μεταξύ Γερμανίας και Αιγύπτου συμπεριλαμβάνει και τη συμμετοχή της εταιρείας Fertiglobe. Η εν λόγω εταιρεία έχει ως έδρα της τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα. Στα πλαίσια της συμφωνίας, η Fertiglobe θα παράγει αμμωνία στην Αίγυπτο, την οποία στη συνέχεια θα αγοράζει η Γερμανία. Για την παραγωγή της αμμωνίας θα χρησιμοποιείται αιολική και ηλιακή ενέργεια. Ήδη, έχει αρχίσει η κατασκευή των νέων αιολικών και φωτοβολταϊκών έργων που θα στηρίξουν το project.
Το συνολικό κόστος για τη Γερμανία θα αγγίξει τα 300 εκατομμύρια ευρώ. Αυτό προκύπτει από το κόστος παραγωγής της αμμωνίας, το οποίο προσεγγίζει τα 800 ευρώ ανά τόνο, καθώς και από τα έξοδα για τη μεταφορά της. Σύμφωνα με πληροφορίες του γερμανικού Υπουργείου Οικονομικών, το κόστος παραγωγής ανά κιλό «πράσινου» υδρογόνου με χρήση αμμωνίας είναι 4,50 ευρώ. Παράλληλα, το κόστος παραγωγής υδρογόνου με χρήση φυσικού αερίου φτάνει τα 3-4 ευρώ. Ωστόσο, τη διαφορά κόστους που προκύπτει θα την καλύψουν κρατικές επιδοτήσεις.
METLEN: Οι σταθερά καλές ESG επιδόσεις φέρνουν διακρίσεις – Cars Electric
Η Γερμανία φιλοδοξεί να πρωτοστατήσει στην ανάπτυξη του ανανεώσιμου υδρογόνου
Η Γερμανία έχει θέσει ως στόχο να αποτελέσει βιομηχανικό κέντρο που θα λειτουργεί σε μεγάλο βαθμό με τη χρήση υδρογόνου. Έτσι, επιδιώκει τη σύναψη συμφωνιών με άλλα κράτη, οι οποίες συμβάλλουν προς αυτήν την κατεύθυνση. Ταυτόχρονα, προσπαθεί να συνεισφέρει στη δημιουργία μιας διεθνούς αγοράς «πράσινου υδρογόνου». Μέσω αυτής, θα μπορεί να επιτύχει ευκολότερα και τους δικούς της στόχους.