Έχετε μετρήσει ποτέ πόσα ηλεκτρικά πατίνια ανεβοκατεβαίνουν στις 9 το πρωί τις καθημερινές την οδό Βουκουρεστίου; Μήπως συχνά η σκέψη για το εάν τυχόν περάσει κάποιο ηλεκτρικό ποδήλατο καθώς περπατάτε στην Πανεπιστημίου… πάει «περίπατο»; Πόσες «πατέντες» έχετε συναντήσει στο δρόμο για το δέσιμο ενός ηλεκτρικού πατινιού κοντά στα διάφορα καφέ της Αθήνας; Και τελικά, ποια η σχέση των Αθηναίων με τα μέσα μικροκινητικότητας στο κέντρο της πόλης;
Μάθαμε περισσότερα για την σχέση των κατοίκων της Αθήνας με τα μέσα μικροκινητικότητας. Αναζητήσαμε τους καθημερινούς χρήστες στο κέντρο της πόλης και μας περιέγραψαν την εμπειρία τους.
Η Όλγα και τα μέσα μικροκινητικότητας
Ξεκινήσαμε με μια επίσκεψη στο Stone Soup, ένα coworking space που βρίσκεται από το 2014 στο κέντρο της Αθήνας επί των οδών Ακαδημίας και Χαριλάου Τρικούπη. Η ιδιοκτήτρια του, Όλγα Παρασκευοπούλου, μένει στον Λόφο Στρέφη. Πάει καθημερινά από και προς τον χώρο εργασίας της, με το ηλεκτρικό της πατίνι.
Το ηλεκτρικό πατίνι το αγόρασε μόλις πριν ένα μήνα, καθώς έψαχνε από καιρό έναν πιο βολικό, αλλά και πιο διασκεδαστικό τρόπο μετακίνησης.
Όπως είπε: «Όλα μπορεί να μοιάζουν ότι βρίσκονται σε κοντινή απόσταση με τα πόδια όταν μένεις στο κέντρο, ωστόσο, στην πραγματικότητα χρειάζεται κανείς τουλάχιστον 20 λεπτά για μία διαδρομή την οποία μπορεί να την πραγματοποιήσει μόλις μέσα σε πέντε λεπτά με ένα ηλεκτρικό πατίνι».
Και συνέχισε, λέγοντας: «Θεωρώ ότι είναι η ιδανική λύση μετακίνησης για μικρές αποστάσεις. Άλλωστε στο Άμστερνταμ όπου σπούδασα και εργάστηκα πριν επιστρέψω στην Ελλάδα, είχα συνηθίσει το ποδήλατο ως μέσο μετακίνησης. Πρόσφατα, αρχικά είχα εξετάσει το ενδεχόμενο να αγοράσω ηλεκτρικό ποδήλατο με επιδότηση, αλλά επέλεξα το ηλεκτρικό πατίνι για να μπορώ να το παίρνω μαζί μου, να το ανεβάζω στο γραφείο. Άλλωστε, μπαίνει εύκολα στο ασανσέρ, κάτι που το καθιστά πιο λειτουργικό και πιο χρηστικό».
Μάλιστα, ανέφερε ότι περιμένει να παραλάβει και το κράνος της, το οποίο παρήγγειλε online αφού το small ήταν σε έλλειψη και δυσκολεύτηκε να το βρει.
Τα e-bikes και τα e-scooters σε πρώτο πλάνο
Το γεγονός αυτό μάλλον δεν προκαλεί και ιδιαίτερη εντύπωση αν αναλογιστούμε ότι μετά από την πανδημία Covid-19, είναι συχνές οι αναφορές μας για την ραγδαία αύξηση που παρουσιάζουν οι πωλήσεις των e-bikes και των e-scooters σε πολλές ευρωπαϊκές πόλεις και στις ΗΠΑ.
Η Όλγα Παρασκευοπούλου μέρα με τη μέρα ξεθαρρεύει στον δρόμο, δοκιμάζοντας με το ηλεκτρικό της πατίνι νέες διαδρομές στο κέντρο της Αθήνας. Η Ιπποκράτους και οι γύρω δρόμοι από την Χαριλάου Τρικούπη προς το Μοναστηράκι είναι οι πιο πρόσφατες προσθήκες στον “χάρτη” της περιήγησής της.
Μαρίνα Γκρίσιν: Είναι τέτοια η ευκολία του, που δεν έχει νόημα να πάρεις το αυτοκίνητο
Μάλιστα, η Όλγα Παρασκευοπούλου δεν είναι η μόνη που πηγαίνει με το ηλεκτρικό της πατίνι καθημερινά στο Stone Soup, καθώς το ίδιο κάνει και η Μαρίνα Γκρίσιν που μένει στον Λυκαβηττό και είναι country manager μιας online πλατφόρμας εκπαιδευτικών υπηρεσιών, που ξεκίνησε από τη Λιθουανία και από φέτος τον Σεπτέμβριο λειτουργεί και στην Ελλάδα.
Η Μαρίνα Γκρίσιν έχει αγοράσει το ηλεκτρικό πατίνι της από τον Μάρτιο και η αφορμή ήταν το να μπορεί να κατεβαίνει με αυτό, κυρίως, προς το Καλλιμάρμαρο για να πηγαίνει στο γήπεδο όπου παίζει συχνά τένις.
Η ίδια επιβεβαίωσε ότι ανέφερε και η Όλγα Παρασκευοπούλου: «Είναι τέτοια η ευκολία του να καλύπτεις τις αποστάσεις στο κέντρο της Αθήνας με το ηλεκτρικό πατίνι που δεν έχει νόημα να πάρεις το αυτοκίνητο. Επίσης, το περπάτημα δεν είναι και η πιο εύκολη λύση, χρειάζεσαι δηλαδή πάνω από 20 λεπτά, όταν με το πατίνι μπορείς να καλύψεις την ίδια διαδρομή μέσα σε 5 λεπτά.»
Επιπλέον, πηγαίνει συχνά και στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας όπου είναι το γυμναστήριο της. Βέβαια, όπως είπε, δεν το χρησιμοποιεί όσο θα ήθελε. Έχει δύο μικρά παιδιά που όταν και δεν μπορεί να κάνει ηλεκτρικό πατίνι μαζί τους. Ωστόσο, το χρησιμοποιεί καθημερινά.
Εύκολη μετακίνηση στο κέντρο
Στο γραφείο της στο Stone Soup έρχεται αποκλειστικά με το ηλεκτρικό της πατίνι και ύστερα το χρησιμοποιεί και σε εξωτερικές δουλειές.
Και οι δύο γυναίκες νιώθουν σχετικά ευάλωτες στον δρόμο με τα αυτοκίνητα. αφού πάντα υπάρχει το ενδεχόμενο ανοιχτής πόρτας χωρίς πρώτα τον απαραίτητο έλεγχο για διερχόμενα πατίνια η ποδήλατα.
Αλλά και οι πεζοί τους προκαλούν άγχος, αφού, όταν διασχίζουν τον δρόμο ανάμεσα στα αμάξια, πολλές φορές δεν σκέφτονται να ελέγξουν, πριν το κάνουν.
Η Όλγα Παρασκευοπούλου είπε αναλυτικά: «Οι πεζοί αν σε δουν θα παραμερίσουν, το θέμα είναι τι θα συμβαίνει όταν δε σε έχουν παρατηρήσει. Δεν κοιτούν πίσω τους αν δεν ακούσουν κάποιο αμάξι. Θέλει, μάλιστα, προσοχή και για αυτό έχω προσθέσει κόρνα στο ηλεκτρικό μου πατίνι».
Ενώ η Μαρίνα Γκρίσιν προσθέτει: «Οι πεζοί, καμιά φορά, δυσανασχετούν γιατί δεν σε έχουν δει. Το μόνο σίγουρο είναι ότι μου αρέσει πολύ να μετακινούμαι με το ηλεκτρικό πατίνι, το προτιμώ τόσο από τα ΜΜΜ, όσο και από το αυτοκίνητο και θα συνεχίσω να το χρησιμοποιώ σίγουρα και στο μέλλον».
Τέλος, η Όλγα Παρασκευοπούλου μετέδωσε και το όμορφο κλίμα, σύμφωνα με το οποίο όλο και περισσότερα πατίνια είναι στους δρόμους και δεν είναι λίγες οι φορές που ο ένας αναβάτης χαμογελάει στον άλλο.
Λεωνίδας Παπαγιάννης: Ο λόγος που άρχισα να χρησιμοποιώ μέσα μικροκινητικότητας ήταν η πανδημία Covid 19
Ο Λεωνίδας Παπαγιάννης απέκτησε το πρώτο του ebike λίγο μετά το πρώτο καθολικό lockdown και από τότε έχει μετατραπεί στο κύριο μέσο με το οποίο μετακινείται στο κέντρο της πόλης: «Eίναι το πρώτο ebike που αγοράζω αν και έχω στην κατοχή μου και ένα συμβατικό ποδήλατο κατηγορίας mountain bike.
Ο λόγος, λοιπόν, που άρχισα να χρησιμοποιώ το ποδήλατο ως αποκλειστικό μέσο μεταφοράς ήταν η πανδημία Covid 19. Στην εργασία μου, μάλιστα, πήγαινα χρησιμοποιώντας τα δημόσια μέσα μεταφοράς. Ξεκίνησα με το συμβατικό ποδήλατο, αλλά το ebike είναι σίγουρα πιο ξεκούραστο και πιο αποδοτικό.
Ο Λεωνίδας Παπαγιάννης μένει στο Μεταξουργείο, κοντά στην πλατεία Αυδή, και η εργασία του είναι στη Βιομηχανική Περιοχή του Αγ. Ι. Ρέντη, κοντά στην Κεντρική Λαχαναγορά Αθηνών.
«Η διαδρομή το πρωί διαρκεί περίπου 15 λεπτά, ενώ η επιστροφή μου 20 λεπτά, λόγω ανηφορικής κλίσης. Δεν χρησιμοποιούσα ποτέ αυτοκίνητο. Παρόλα, αυτά στην επιστροφή, επειδή σχεδόν κάθε ημέρα φεύγω την ίδια ώρα με υφιστάμενο του τμήματός μου που μετακινείται με ΙΧ, σε όλη σχεδόν την διαδρομή… προπορεύομαι λόγω κίνησης μέχρι να αλλάξουμε πορεία».
Στο γραφείο με e-bike
Στην ερώτηση, που αφήνει το ποδήλατο του όταν βρίσκεται στο γραφείο, απάντησε: «Το ποδήλατο λόγω κόστους (κόστισε σχεδόν το 4πλάσιο του βασικού μισθού στη χώρα μας) το ανεβάζω από τις σκάλες στον πρώτο όροφο που δουλεύω, οπότε και βρίσκεται εντός του κτηρίου καθ’ όλη την διάρκεια της εργασίας μου.
Αν το αφήσω εντός της πολυκατοικίας… είναι μαθηματικά βέβαιο ότι θα κλαπεί. Πόσο μάλλον εκτός».
Ο Λεωνίδας Παπαγιάννης χρησιμοποιεί το ηλεκτρικό του ποδήλατο κάθε φορά που θέλει να επισκεφτεί την παλιά του γειτονιά, τη Νέα Φιλαδέλφεια, τα Σαββατοκύριακα, αλλά επιβιβάζεται με αυτό στο τρένο.
«Δεν επιλέγω τις ώρες αιχμής, γιατί συνήθως προκύπτουν πολλά παράπονα από τους υπόλοιπους επιβαίνοντες».
Βόλτες με τα μέσα μικροκινητικότητας
Το χρησιμοποιεί, επίσης, μετά την δουλειά, συνήθως για να πάει σε κάποιο καφέ σε άλλη περιοχή, εκτός κέντρου. Κάποια Σαββατοκύριακα κάνει τη βόλτα του στο παραλιακό μέρος της πόλης, αν ο καιρός είναι με το μέρος του.
Στην ερώτηση για το πως βλέπει το μέλλον των μέσων μικροκινητικότητας στην Αθήνα, απαντά:
«Στην Αθήνα λαμβάνουν χώρα προσπάθειες για την μετακίνηση με ποδήλατο. Ωστόσο, η άναρχη δόμηση της πόλης κάνει σχεδόν απαγορευτική την χρήση ποδηλάτου σε αρκετές γειτονιές.
Σίγουρα, υπάρχει ο ποδηλατόδρομος που ξεκινά λίγο πιο κάτω από το Θησείο και καταλήγει ουσιαστικά στην παλιά παραλιακή οδό.
Υπάρχει, επίσης, και ο ποδηλατόδρομος στο ΚΠΙΣΝ, όπου και εκεί απολαμβάνει κανείς με ασφάλεια το αγαπημένο του μέσο μεταφοράς».
«Δεδομένου ότι το 90% της απόστασης που καλύπτω για την δουλειά είναι στον δρόμο όπου κινούνται και τα υπόλοιπα οχήματα, πρέπει να είμαστε πολύ προσεχτικοί γιατί τα περισσότερα αυτοκίνητα δεν μας υπολογίζουν καθόλου.
Βέβαια, και οι ποδηλάτες προχωρούν αντίθετα ή παραβαίνουν σηματοδότες. Χρειάζεται κατανόηση και από τις δύο πλευρές».
Ωστόσο, όπως είπε: «Όσο μου το επιτρέπει ο καιρός, η ηλικία, οι ανάγκες και η καθημερινότητα μου, θα συνεχίζω να απολαμβάνω τα οφέλη του ηλεκτρικού ποδηλάτου ως μέσο μεταφοράς, παρά τις όποιες αντικειμενικές δυσκολίες συναντώ καθημερινά στους δρόμους της πρωτεύουσας».
Μπαίνουν και στο μετρό
Τέλος, ο Κωστής, που συναντήσαμε στη Βουκουρεστίου μας χάρισε μόνο το μικρό του όνομα. Δουλεύει, μάλιστα, σε κατάστημα λιανικής πώλησης σε ένα νέο ξενοδοχείο επί της οδού Πανεπιστημίου στην Αθήνα.
Μένει, λοιπόν, στην Ηλιούπολη και πηγαίνει από το σπίτι του στον πλησιέστερο σταθμό του μετρό με το ηλεκτρικό του πατίνι. Διανύει, δηλαδή, σε καθημερινή βάση μια απόσταση δύο χιλιομέτρων.
Ύστερα, μπαίνει με το πατίνι του στο μετρό και φτάνει στη δουλειά του με τον πιο βολικό τρόπο.
Μπαίνει με το πατίνι στο πρώτο ή στο τελευταίο βαγόνι του συρμού, ενώ συνολικά η διαδρομή του διαρκεί 20 λεπτά.
Στην αρχή δεν το χρησιμοποιούσε, αλλά εδώ και οκτώ μήνες το χρησιμοποιεί συστηματικά.
Στον χώρο εργασίας του μάλιστα, έχει αρκετό χώρο για να το αποθηκεύσει, αλλά και δυνατότητα φόρτισης.
Η σχέση των κατοίκων της Αθήνας, τέλος, με τα μέσα μικροκινητικότητας είναι καθημερινή. Είναι στον «δρόμο» για ένα πιο φιλικό -τόσο ως προς το περιβάλλον, όσο ως προς το κοινωνικό πλαίσιο – μέλλον.
Προς ένα μέλλον γεμάτο με το άκουσμα της λέξης “καλημέρα” ή έστω με περισσότερους νοερούς χαιρετισμούς και “αναβατικά” χαμόγελα.
Ακολουθήστε το Carselectric.gr στο Facebook
Ακολουθήστε το Carselectric.gr στο Google news
