Το ΕΚΟ Ράλλυ Ακρόπολις έριξε αυλαία για το 2024 και ετοιμάζεται να επιστρέψει στην παλιά εποχή διεξαγωγής του. Είναι λοιπόν ώρα απολογισμού.
Έχοντας εμπρός μας την μικρότερη απόσταση μεταξύ δύο Ράλλυ Ακρόπολις στην ιστορία του αγώνα, φεύγουμε από τον Σεπτέμβριο και πηγαίνουμε σε ένα Ακρόπολις με εκκίνηση στις 26 Ιουνίου 2025. Και αυτή δεν θα είναι η μόνη αλλαγή.
Η τοποθεσία του αγώνα
Όλα δείχνουν πως η Λαμία δεν θα υπάρξει το κέντρο του αγώνα στο άμεσο μέλλον και η δράση θα μεταφερθεί στο Λουτράκι, αφού μετά την ολοκλήρωση του αγώνα αρχίζει η κατεδάφιση των κτηρίων. Στη θέση τους θα δημιουργηθεί ένας συνεδριακός χώρος και πάρκο. Ίσως από πλευράς απόστασης από την πρωτεύουσα να είναι λογική απόφαση, αλλά σίγουρα ο αγώνας είναι συνδεδεμένος από πολλές απόψεις με τη Στερεά Ελλάδα.
Από την άλλη, η εγκατάσταση της Πανελλήνιας Έκθεσης Λαμίας χρειαζόταν συντήρηση, κάτι που έγινε σαφές με τις καταστροφές που προκάλεσε η καταιγίδα του Σαββάτου. Επίσης είναι καλή και στο πνεύμα των σύγχρονων ανησυχιών η προβεβλημένη πράσινη προσέγγιση του Ράλλυ Ακρόπολις. Όμως ζούμε την εποχή της ευαισθητοποίησης σε σχέση με τα ΑμεΑ. Έτσι ένα κέντρο Τύπου που βρίσκεται στον πάνω όροφο του κτηρίου, χωρίς να υπάρχει ανελκυστήρας μπορεί (και πρέπει) να αλλάξει.
Ράλλυ Ακρόπολις χωρίς Ακρόπολη
Πολλοί έσπευσαν να παρατηρήσουν την παντελή αποκοπή του αγώνα από την Ακρόπολη και να κάνουν σκωπτικά σχόλια. Ναι, σε όλους μας άρεσε η εκκίνηση εκεί που ανήκει. Κάτω από τον Ιερό Βράχο της Ακρόπολης. Όμως είναι δεκάδες οι προηγούμενες φορές που η εκκίνηση δεν δόθηκε εκεί. Υπενθυμίζουμε τις εκκινήσεις εμπρός από το Ζάππειο, μέσα στο Ολυμπιακό στάδιο το 2005, το 2006 και το 2022, καθώς και στο άγαλμα του Λεωνίδα στις Θερμοπύλες.
Ενός Λεωνίδα που κατακρεουργήθηκε ηθικά και αισθητικά εφέτος με μια (επιεικώς) άσχημη καρικατούρα, που εμφανιζόταν σε διάφορα σημεία στον χώρο της Πανελλήνιας Έκθεσης Λαμίας για να προσελκύσει τους φωτογραφικούς φακούς. Η επίκληση στο συναίσθημα με μπροστάρηδες τους μαθητές τοπικών σχολείων δεν άλλαξε τα γεγονότα. Υπήρχαν πολλοί ωραίοι τρόποι να συμμετάσχουν τα παιδιά στην διαδικασία. Μάλιστα ένας από αυτούς είναι ο Παγκόσμιος θεσμός «Toyota Dream Car» του χορηγού του αγώνα.
Δείτε ακόμα: ΕΚΟ Ράλλυ Ακρόπολις: «1-2-3» για τη Hyundai με νικητή τον Neuville
Υπέρ Ειδική Διαδρομή
Δεν ακούσαμε θετικά σχόλια από την επαφή μας με τις ομάδες, καθώς και από θεατές ή Ελληνικά πληρώματα για αυτή την παράξενη ιδέα. Αρχικά θα έκλειναν και τα δύο ρεύματα της Εθνικής Οδού, όμως τελικά επικράτησε μια πιο ρεαλιστική προσέγγιση και χρησιμοποιήθηκε μόνο το ρεύμα από Λαμία προς Αθήνα. Ευχάριστη έκπληξη η τήρηση της υπόσχεσης για δωρεάν είσοδο, αφού η αντίστοιχη για το Ολυμπιακό στάδιο είχε διαφορετική κατάληξη. Ως απολογισμός του εγχειρήματος φαίνεται να αρκεί μια λέξη: εξουθενωτικό. Όχι μόνο για πληρώματα και εργαζόμενους, που κυριολεκτικά ξεπέρασαν τα όρια τους. Αλλά και για όλους αυτούς που έτυχε να χρησιμοποιήσουν την Εθνική Οδό το Σάββατο. Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης κατακλίστηκαν από σχόλια και φωτογραφίες που (δικαίως) διαμαρτύρονταν για την τεράστια ταλαιπωρία από τον αποκλεισμό τεσσάρων εκ των συνολικά έξι λωρίδων κυκλοφορίας. Αφού σε χρήση υπήρχε μονάχα μια λωρίδα ανά κατεύθυνση, στο ρεύμα προς Λαμία και με τη μεσαία λωρίδα κλειστή, ώστε να υπάρχει απόσταση στα αντίθετα κινούμενα οχήματα.
Σημαντική επισήμανση έκανε ο Martin Jarveoja, συνοδηγός του Tanak, ο οποίος μας είπε την Παρασκευή ότι η διαδικασία των αναγνωρίσεων δεν ακολουθήθηκε στο τμήμα της Εθνικής Οδού. «Δεν έχουμε κάνει αναγνωρίσεις στην μισή διαδρομή, αυτό είναι ενάντια στον κανονισμό» είπε χαρακτηριστικά ο Εσθονός συνοδηγός, ενώ ο οδηγός δεν θέλησε να το σχολιάσει.
Οι «Παγκόσμιοι»
Το Ράλλυ Ακρόπολις είχε πάντα τη φήμη ενός από τους πιο σκληρούς αγώνες στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα. Κάτι που, αν θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς, δεν φαίνεται να ενοχλούσε πολύ τους επαγγελματίες οδηγούς και τις ομάδες. Γιατί αφενός ήταν προετοιμασμένοι για αυτό και αφετέρου έδινε άλλη αξία σε ένα καλό αποτέλεσμα. Εκείνο που τους ενοχλούσε ήταν οι τεράστιες απλές διαδρομές και οι πολλές ώρες δράσης. Και είναι λογικό, ιδίως με τις Ελληνικές θερμοκρασίες και έφερναν έμψυχα και άψυχα στα όρια τους. Η εφετινή σχεδίαση προσπάθησε να συνδυάσει Ειδικές Διαδρομές κοντά στο Λουτράκι και να αποφύγει την εκκίνηση της υπέρ-ειδικής διαδρομής πριν το πέρας της ομιλίας του Πρωθυπουργού στη ΔΕΘ (λόγω της ζωντανής τηλεοπτικής μετάδοσης). Έτσι δημιουργήθηκε μια ημέρα- μαμούθ, με δράση 16 ωρών κατά τις οποίες, όπως ανέφερε κορυφαίος Έλληνας συνοδηγός, διανύσαν συνολικά 700 χιλιόμετρα για μόλις 116 χιλιόμετρα αγωνιστικής δράσης. Επιπλέον οι θεατές που πήγαν στην Πανελλήνια Έκθεση της Λαμίας βρήκαν ένα σέρβις άδειο το Σάββατο, την ημέρα που ήταν πιο εύκολο να το επισκεφτούν όσοι εργάζονται τις καθημερινές.
Οι Έλληνες του Ράλλυ Ακρόπολις
Σε μια εποχή που κάθε Ελληνική συμμετοχή κάνει πραγματικό άθλο ώστε να συγκεντρώσει τους υψηλούς πόρους που είναι απαραίτητοι για να ανέβει στην ράμπα της εκκίνησης, η ζωντανή μετάδοση του αγώνα και από μη συνδρομητικό κανάλι ήταν βάλσαμο. Ωστόσο, δυστυχώς η ΕΡΤ 3 διέκοψε την μετάδοση πριν την ολοκλήρωση της υπέρ-ειδικής διαδρομής. Αφήνοντας τους συμμετέχοντες με τα μεγάλα νούμερα συμμετοχής εκτός προβολής. Μιας απαραίτητης συνθήκης για τους χορηγούς καθώς και για το ηθικό των πληρωμάτων που δίνουν για το Ακρόπολις σημαντικά χρηματικά ποσά, προσωπικό χρόνο και μέρος των οικογενειακών διακοπών τους για την προετοιμασία εντός του Αυγούστου.
Εκείνο που μπορούμε να πούμε με βεβαιότητα είναι πως οι ομάδες με έδρα την Ελλάδα είναι κάθε χρόνο καλύτερες, με προσεγμένες εγκαταστάσεις, αξιοπρεπέστατα αυτοκίνητα και μια παρουσία που πραγματικά μας κάνει να νιώθουμε υπερήφανοι για το επίπεδο που καταφέρνουν να διατηρήσουν σε μια δύσκολη εποχή. Το ίδιο υπερήφανοι νιώθουμε και για τα Ελληνικά πληρώματα. Που παρά τις εντελώς αντίξοες συνθήκες στάθηκαν στο ύψος της περίστασης, όντας αποτελεσματικά εντός των Ειδικών Διαδρομών και πολύ φιλικά με όλους τους θεατές εκτός των Ειδικών Διαδρομών.
Άλλωστε αξίζει να θυμόμαστε πάντα την εξαιρετικά σπάνια ιδιομορφία των Ράλλυ. Πρόκειται ίσως για το μοναδικό άθλημα που οποιοσδήποτε θεατής μπορεί να πλησιάσει Παγκόσμιους Πρωταθλητές και να τους μιλήσει, κατά τη διάρκεια του αγώνα.
Οι γυναίκες του Ράλλυ Ακρόπολις
Παρά την παντελή έλλειψη τους από το πολυσυζητημένο τηλεοπτικό αφιέρωμα στα 70 χρόνια του αγώνα, οι γυναίκες είχαν σημαντική παρουσία στον εφετινό αγώνα. Ποιοτική και όχι αριθμητική, αφού υπήρχαν κάποιες συνοδηγοί αλλά μόνο ένα αμιγώς γυναικείο πλήρωμα. Η Burcu Çentinkaya, από την Τουρκία, είχε στο δεξί μπάκετ την Ιταλίδα Fabrizia Pons.
Η οποία στο παρελθόν έχει κερδίσει το Ράλλυ Ακρόπολις. Τελευταία της συμμετοχή στον αγώνα μας ήταν το 1998 στο πλευρό του συμπατριώτη της Piero Liatti. Αλλά η σημαντικότερη ήταν το 1982, όταν μαζί με την Michele Mouton διέλυσαν τον συναγωνισμό και μπήκαν νικήτριες στο Παναθηναϊκό Στάδιο για να ανέβουν στην ράμπα του τερματισμού του Ακρόπολις.
Είναι ενδιαφέρον ότι εφέτος μετά από πολλές δεκαετίες βρέθηκαν ξανά, για μια τελευταία φορά στον Ελληνικό αγώνα. Αφού η Γαλλίδα στο τέλος του έτους σταματά να εργάζεται ως Safety Delegate της FIA. Όπως μας είπε «Μετά από τόσα χρόνια πρέπει να κάνω και άλλα πράγματα. Φτάνει τώρα.»
«Ευχολόγιο»
Για όλους εμάς που γαλουχηθήκαμε μέσα στους αγώνες, το Ακρόπολις και το Χαλκιδικής ήταν ορόσημα μέσα στη χρονιά. Μια ιδέα και μια εμπειρία που οι περισσότεροι δεν μπορούμε να περιγράψουμε με λόγια, γιατί το συναίσθημα υπερισχύει. Οι χρυσές εποχές των μαραθωνίων ράλλυ ανήκουν πια στο παρελθόν. Ο κόσμος μας έχει αλλάξει και μαζί του οι αγώνες. Ωστόσο τα ράλλυ εξακολουθούν να είναι η πιο ενδιαφέρουσα μορφή μηχανοκίνητου αθλητισμού, παρά την πολυπλοκότητα τους. Ίσως γιατί έχουν αυτή την απόκοσμη αμεσότητα. Ίσως γιατί περνούν από πολλά διαφορετικά σημεία με σημαντική γεωγραφική απόσταση. Ίσως γιατί οδηγοί και συνοδηγοί έχουν εξωπραγματικές δυνατότητες ή γιατί τα αυτοκίνητα είναι εξαιρετικά προηγμένα τεχνολογικά.
Είναι φυσικό επακόλουθο των 70 ετών που «έχει στην πλάτη του» ο αγώνας να αλλάζουν τα πρόσωπα που είναι συνδεδεμένα με αυτόν. Σημαντικές τέτοιες απώλειες έχουμε βιώσει τελευταία. Μεταξύ τους η Ελένη Φερτάκη και ο Νίκος Παππάς. Όμως, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο η ζωή συνεχίζεται. Και όπως λέει και το τραγούδι: The show must go on. Μα με προσοχή και σεβασμό στο όραμα της παρέας που το εμπνεύστηκε το μακρινό 1951, μεταξύ των οποίων ήταν και ο Ζάχος Χατζηφωτίου, λάτρης των αυτοκινήτων που έφυγε από κοντά μας τον Σεπτέμβριο του 2022. Αφού πρώτα μας έδωσε την τελευταία του συνέντευξη και να μας μίλησε για τη γέννηση του «Ελληνικού Ράλλυ» (που εξελίχθηκε από την ΕΛΠΑ στο Ακρόπολις) λίγους μήνες νωρίτερα.
Μερικές φορές oi μεγάλες δόσεις καινοτομίας δεν φέρνουν τα προσδοκόμενα αποτελέσματα. Αυτό συνέβη με τις υπέρ-ειδικές διαδρομές των τελευταίων ετών. Μιας και πολύ συχνά οι ιδέες μας υιοθετούνται από την οργάνωση, εμείς θα προτείνουμε να εμπνευστούν από την πλούσια ιστορία του Ράλλυ Ακρόπολις. Μια κληρονομιά που στραβοπάτησε στην αναβίωση του ΟΑΚΑ, κυρίως εξ αιτίας της σχεδίασης, όμως μπορεί να δοκιμάσει εκ νέου στην ίδια τοποθεσία. Κάτι που στο παρελθόν έγινε πολλές φορές με την υπέρ-ειδική της Αναβύσσου, τότε που το Ακρόπολις έστηνε την ράμπα εκκίνησης κάτω από την Ακρόπολη στην πρωινή Κυριακάτικη δροσιά του Ιουνίου και κατευθυνόταν στην Ανάβυσσο. Ή να βάλει πλώρη για άλλες «Heritage» υπέρ-ειδικές διαδρομές.
Χωρίς αμφιβολία το Ακρόπολις του 2024 ολοκληρώθηκε με ασφάλεια και σύμφωνα με το πλάνο. Στο μέλλον όλοι θα θέλαμε πολύ να έρθουν κι άλλες εργοστασιακές ομάδες στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα. Και να υπάρχει εμπλοκή των Ελληνικών αντιπροσωπειών με κύπελα ενιαίου τύπου, όπως στο παρελθόν τα Nissan Micra και Toyota Starlet Cup. Που έδιναν ευκαιρίες εξέλιξης σε οδηγούς και ομάδες, ενώ κρατούσαν χαμηλά το κόστος και ψηλά το ενδιαφέρον των θεατών ακόμα και στις συμμετοχές με τριψήφιο αριθμό στις πόρτες.
Ακόμα θα θέλαμε το Ακρόπολις να μην στηρίζεται στα οικονομικά δεκανίκια της πολιτείας αλλά να διατηρήσει την υποστήριξη της σε επιχειρησιακό επίπεδο και να σταθεί στα πόδια του με τα έσοδα από τους χορηγούς και τις συμμετοχές. Επίσης θα θέλαμε την επιστροφή της Ελλάδας και στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Ράλλυ, με έναν αγώνα όπως ήταν το Ράλλυ Χαλκιδικής. Και τέλος θα θέλαμε η άνθιση που συνοδεύει το Ακρόπολις να περάσει και στους υπόλοιπους αγώνες επί Ελληνικού εδάφους, οι οποίοι τελευταία περνούν πολύ δύσκολα χρόνια, συμπαρασύροντας μια μεγάλη ομάδα χαρισματικών οδηγών και επαγγελματιών του χώρου. Κομβικής σημασίας η εκπαίδευση πολλών νέων στελεχών που δίπλα στα κορυφαία σημερινά θα μάθουν από τους καλύτερους για να πάνε το Ακρόπολις και τους Ελληνικούς αγώνες ακόμα πιο ψηλά.
Φωτογραφίες: Χριστίνα Μυρτώ Σταθάκη / Acropolis Media