Volkswagen Golf R32 vs Alfa Romeo 147 GTA: Η μάχη των ρετρό V6 hot hatch

Αν γυρίσουμε στις αρχές της δεκαετίας του 2000, η κατηγορία των hot-hatch ήταν πολύ δυνατή, τόσο σε αριθμό μοντέλων, όσο και σε ποικιλία και ποιότητα. Από μικρά και οικονομικά, αλλά συναρπαστικά super-mini όπως το Citroën Saxo VTS, μέχρι πιο «σοβαρά» και ισχυρά μοντέλα όπως Renault Clio 182, MINI Cooper S, ή Honda Civic Type R οι επιλογές για οδηγούς που ήθελαν κάτι πέρα από το καθημερινό, ήταν πολλές.

Αλλά τα πραγματικά «θηρία» ήταν τα hot-hatch που τόλμησαν να βάλουν… εξακύλινδρο κάτω από το καπό, δείγμα ότι οι μηχανικοί και τα στελέχη, πίστευαν στην έννοια του «μεγάλου κινητήρα σε μικρό αμάξωμα».

Το 2002 είδαμε δύο τέτοια «θηρία»:

Το Volkswagen Golf R32, που έθεσε τις βάσεις για την οικογένεια «R» και την Alfa Romeo 147 GTA, που έφερε την κληρονομιά της «GTA», σηματοδοτώντας ένα πιο ιταλικό, «πάθος» και χαρακτήρα. Παρόμοιος κυβισμός, παρόμοια τελική ταχύτητα αλλά δύο πολύ διαφορετικοί χαρακτήρες.

Golf R32 vs 147 GTA – Χαρακτήρας και οδηγική εμπειρία

Golf R32

Ήταν η πρώτη φορά που είδαμε ένα hatchback με κινητήρα 3,2 λίτρων και τετρακίνηση. Ο V6 δεν είχε τον ίδιο «εμφανή θόρυβο» με τον ιταλό ανταγωνιστή, αλλά η ομαλή λειτουργία, η στιβαρότητα του πλαισίου και το «ώριμο» σύνολο, το κατέστησαν εξαιρετικά ολοκληρωμένο. Η θέση του λεβιέ, του συμπλέκτη και η αίσθηση του πεντάλ, όλα πιο «τυποποιημένα» και συνεπή, ειδικά για οδηγούς που αναζητούν σταθερότητα.

147 GTA

Αντίθετα, η ιταλική πρόταση ήταν πιο «ζωντανή», με χαρακτήρα πιο εκρηκτικό και με έντονη προσωπικότητα. Ο ήχος του V6, «παιχνιδιάρικος» στο ρελαντί, που σύντομα εξελισσόταν σε ένα μελωδικό βρυχηθμό, η αίσθηση της ιταλικής σχολής στην οδήγηση και το ότι όλα αυτά γίνονταν μέσα σε ένα μικρό, «καυτό» hatchback, έκαναν την οδήγηση της GTA μια εμπειρία. Ναι, το τιμόνι και οι μπροστινοί τροχοί «υπέφεραν» λίγο περισσότερο με την ροπή στρέψης, και πίσω υπήρχε τάση για ξαφνιάσματα στις στροφές, αλλά για κάποιον που ήθελε συναίσθημα και αίσθηση, ήταν ακριβώς αυτό που έψαχνε.

Τι πήγαινε καλά και τι όχι στην καθημερινότητα και στη χρήση

Και τα δύο πετυχαίνουν έναν συμβιβασμό: ισχυροί κινητήρες και συναρπαστικές επιδόσεις, με χώρο για 4 άτομα και την πρακτικότητα ενός hatchback. Η καμπίνα του Golf προσφέρει λίγη περισσότερη άνεση πίσω, ενώ η GTA προσφέρει λίγο καλύτερο χώρο για τα γόνατα πίσω. Ο χώρος αποσκευών και η άνεση στα πίσω καθίσματα ήταν και στα δύο επαρκής, καθιστώντας τα κατάλληλα για καθημερινές μετακινήσεις και όχι μόνο για «weekend fun», χαρακτηριστικό που έκανε την κατηγορία hot-hatch, ακόμη πιο ελκυστική. Στα τεχνικά: και τα δύο για την εποχή τους, προσέφεραν σύγχρονα (τότε) συστήματα ασφαλείας: εμπρός, πλευρικοί και «κουρτίνα» αερόσακοι, ABS, και (σταδιακά) υποβοήθηση ευστάθειας.

Γιατί σήμερα η αγορά των hot-hatch «δεν είναι όπως παλιά»

Παρά όλα τα τεχνικά πλεονεκτήματα, η κατανάλωση καυσίμου πιθανώς αποθάρρυνε πολλούς, ειδικά σε έναν κόσμο που πλέον ζητά αποδοτικότητα και χαμηλό κόστος χρήσης. Τα V6, η τετρακίνηση, οι ειδικές ρυθμίσεις, σήμερα όλα αυτά κοστίζουν. Παράλληλα, τα hot-hatch του «παλαιού σχολείου», δεν έρχονται πια με την ίδια ευκολία ή σε τόσο μαζική παραγωγή. Τα κλασικά super-mini, ή τα πολύ σπορ hatchback με χαρακτήρα έγιναν πιο σπάνια.

Αναγνώριση της αξίας

Σήμερα, αυτά τα δυο μοντέλα (και όσα παρόμοια υπήρξαν), θεωρούνται συλλεκτικά — όχι μόνο για την απόδοση, αλλά για την αίσθηση που έδωσαν, σε μια ολόκληρη γενιά οδηγών. Το ότι ακόμη μιλάμε γι’ αυτά με νοσταλγία, δείχνει πως πέτυχαν κάτι παραπάνω από απλή μετακίνηση: έδωσαν εμπειρία. Το Golf R32, με τον ήσυχο αλλά δυνατό V6, την τετρακίνηση και την εκλεπτυσμένη οδήγηση, ήταν μια «σοβαρή» πρόταση για hot-hatch, ιδανική για όσους αναζητούσαν ισορροπία, ανάμεσα σε καθημερινότητα και οδηγική απόλαυση. Η 147 GTA, από την άλλη, ήταν μια «εξωτική» πρόταση: άγρια, έντονη, με χαρακτήρα, για ανθρώπους που οδηγούν με πάθος, όχι απλώς με πρακτικά κριτήρια.

Συμπέρασμα: Δύο διαφορετικοί κόσμοι, ίδια ψυχή

Αν σήμερα θέλαμε να επιλέξουμε «νικητή», θα ήταν το Golf R32, για την πληρότητα στην οδήγηση, την ποιότητα και την ισορροπία. Όμως, η 147 GTA δεν είναι δεύτερη με την έννοια του πιο «κακού»: είναι διαφορετική. Για κάποιον που λατρεύει τον ήχο, τον ατόφιο χαρακτήρα και την ιταλική σχολή, μπορεί η GTA να είναι πιο ελκυστική. Στην ουσία και τα δύο είναι από τα πιο όμορφα παραδείγματα του τι σημαίνει «καυτό hatchback»: απόδοση, χαρακτήρας, και οδηγική εμπειρία, σε μικρό αμάξωμα. Και αυτός είναι ο λόγος, που ακόμη σήμερα, αν και η αγορά έχει αλλάξει, συνεχίζουν να εμπνέουν νοσταλγία και σεβασμό.

Πηγή: autoexpress.co.uk