Οι εταιρείες μεταφορών που λειτουργούν μέσω εφαρμογών, όπως η Uber, η Lyft και η Via, παρέχουν μια προσαρμοσμένη, βολική λύση που βοηθά στον περιορισμό των αυτοκινήτων στο δρόμο. Πολλοί περιγράφουν το ride-hailing και το ride-sharing απλά ως υπηρεσίες κοινής χρήσης, ωστόσο, πρόκειται για δύο διαφορετικές έννοιες.
Ride-hailing και ride-sharing: Ποιες είναι οι διαφορές που παρουσιάζουν;
Στο Ride-hailing ένας χρήστης επιλέγει έναν προσωπικό οδηγό για να τους πάει ακριβώς στο σημείο που θέλει να πάει. Το όχημα μεταφοράς δεν μοιράζεται με άλλους αναβάτες, ούτε κάνει στάσεις κατά τη διάρκεια της διαδρομής.
Αντίθετα, η διαδρομή που πραγματοποιείται ταυτόχρονα από πολλούς χρήστες (Ride-sharing) είναι συνώνυμη με την ομαδική χρήση αυτοκινήτου. Είναι στην ουσία η διαδικασία κατά την οποία ένας χρήστης της υπηρεσίας μοιράζεται ένα όχημα με άλλους χρήστες. Άρα, δεν πρόκειται για προσωπική μεταφορά, καθώς ο χώρος γίνεται κοινός και επίσης πραγματοποιούνται στάσεις, προκειμένου να παραλάβει το όχημα και άλλους επιβάτες.
Διαβάστε επίσης: Η Uber δημιουργεί έναν παγκόσμιο στόλο ηλεκτρικών οχημάτων
Τα UberPool και Lyft Shared προσφέρουν υπηρεσίες κοινής χρήσης. Αυτό δίνει τη δυνατότητα σε πολλούς επιβάτες που θέλουν να πάνε προς την ίδια κατεύθυνση να μοιραστούν το ίδιο όχημα και τον ίδιο οδηγό για να πάνε στον αντίστοιχο προορισμό τους. Ένα από τα πλεονεκτήματα αυτής της πρακτικής, είναι, φυσικά, ο θετικός αντίκτυπος που μπορεί η κίνηση αυτή να έχει στο περιβάλλον.
Ο προβληματισμός σχετικά με την άνοδο των συγκεκριμένων υπηρεσιών
Η έρευνα δείχνει ότι μόνο το 35% των διαδρομών TNC μοιράζονται μεταξύ των χρηστών στην Αμερική. Αντίθετα, συνήθως λειτουργούν ως συνηθισμένες υπηρεσίες ταξί. Αυτό εξαλείφει οποιοδήποτε από τα οφέλη που η υπηρεσία θα παρουσίαζε σε διαφορετική περίπτωση, όπως είναι η μείωση της συμφόρησης ή της μόλυνσης του περιβάλλοντος.
Επιπλέον, σχετικές έρευνες αποκάλυψαν ότι μόνο περίπου το 20% των διαδρομών TNC αντικαθιστούν διαδρομές που κανονικά πραγματοποιούνται με προσωπικό αυτοκίνητο. Ένα άλλο 20% αντικαθιστά τις υπηρεσίες αυτές με τις παραδοσιακές υπηρεσίες ταξί.
Ο μεγαλύτερος όγκος των διαδρομών TNC, δηλαδή το 60%, είτε αντικαθιστά την ποδηλασία και το περπάτημα, είτε δεν θα είχε πραγματοποιηθεί καθόλου χωρίς τη διαθεσιμότητα των TNC.
Έτσι, αντί να μειώνεται, στην ουσία εντείνεται τόσο η συμφόρηση στους δρόμους, όσο και οι περιβαλλοντικές ανησυχίες.
Ένα άλλο πρόβλημα είναι ότι ενώ τα TNC μπορούν ναι μεν, να παρέχουν στους επιβάτες μια μοντέρνα εμπειρία χρήστη (μέσω εφαρμογής), πολλοί οδηγοί δεν έχουν το ίδιο είδος επαγγελματικής κατάρτισης για την εξυπηρέτηση ηλικιωμένων και ατόμων με ειδικές ανάγκες με τους επαγγελματίες οδηγούς.
Διαβάστε επίσης: Η Beat επιβραβεύει τους Έλληνες οδηγούς ταξί που στρέφονται στην ηλεκτροκίνηση
Επομένως, ένα αξιόλογο λογισμικό προγραμματισμού θα πρέπει να μπορεί να ενώσει τους κατάλληλους πάροχους κοινής χρήσης με τους πελάτες, παρέχοντας μια καλύτερη εμπειρία στους πιο ευάλωτους επιβάτες.
Σε κάθε περίπτωση, οι διαδρομές που πραγματοποιούνται με υπηρεσίες κοινής χρήσης είναι μέρος μιας ανερχόμενης, αλλά ταχέως αναπτυσσόμενης νέας τάσης αστικής κινητικότητας.