Ελλάδα, η χώρα που ζούμε από θαύμα…

Τρίτη βράδυ, μετά από 3ήμερο Καθαράς Δευτέρας, κάποιοι (φοιτητές στην πλειοψηφία τους) αποφάσισαν να επιστρέψουν στη βάση τους. Ή απλά να δουν συγγενείς και φίλους. Έτσι τουλάχιστον νόμιζαν…

Επέλεξαν το τρένο. Ίσως μερικές μέρες πριν, να είχαν ακούσει τον (μέχρι πρόσφατα) Υπουργό Μεταφορών να δίνει εγγυήσεις στη Βουλή για την… ασφάλεια του συγκεκριμένου Μέσου. Και να ένιωσαν ασφαλείς.

Άλλωστε με 700 εκατομμύρια ευρώ χρηματοδότηση από την Ευρωπαϊκή Ένωση τα τελευταία 9 χρόνια, προφανώς όλα ήταν στην εντέλεια. Για την ακρίβεια… συντέλεια.

Τι συνέβη όμως και αυτοί οι άνθρωποι δεν έφτασαν ποτέ στον προορισμό τους και χάθηκαν για πάντα; Φταίει ο ανεπαρκής Σταθμάρχης; Ο μηχανοδηγός; Ο Υπουργός Μεταφορών; Η Hellenic Train; Το Κράτος; Η Πολιτεία;

Όλοι οι παραπάνω και ακόμη περισσότεροι; Ε προφανώς!

Όλα είναι ηλεκτροκίνηση!

Το Κράτος δεν είναι δικαιολογία για κανένα… βύσμα

Για τον Σταθμάρχη ότι και να πεις είναι λίγο. Ειδικά αν επιβεβαιωθούν όσα ακούμε γενικά. Ωστόσο, όταν αναλαμβάνεις μία δουλειά, οφείλεις να την κάνεις με υπευθυνότητα, είτε το Κράτος σου παρέχει όλα τα εφόδια είτε όχι.

Πόσο μάλλον όταν αυτή η «δουλειά» επηρεάζει ανθρώπινες ζωές!! Αν δεν μπορείς να την κάνεις ή θεωρείς ότι το «Κράτος είναι ανύπαρκτο» και σε αφήνει εκτεθειμένο, ΠΑΡΑΙΤΗΣΟΥ. Ή απλά κάνε σωστά τη δουλειά σου, χωρίς να γίνεις ο βασικός υπεύθυνος για τον θάνατο τόσων ανθρώπων!

Προφανώς όμως, ο συγκεκριμένος Σταθμάρχης δεν βρέθηκε στην εν λόγω θέση από μόνος του, καθώς κάποιοι εξίσου ανεπαρκείς τον επέλεξαν–διόρισαν. Προφανώς, «θαμπώθηκαν» από το «βαρύ» βιογραφικό του 59χρονου, με τα 10 χρόνια προϋπηρεσίας στο Υπουργείο Παιδείας (!) και κάποια ακόμη ως αχθοφόρος (!!) στον ΟΣΕ.

Τέμπη: Παραίτηση του Υπουργού Μεταφορών κ. Κώστα Καραμανλή

Σε αυτά να προστεθεί και η προβλεπόμενη εκπαίδευση για την θέση του Σταθμάρχη, όπου μεταξύ άλλων χρειάστηκε να «μετράει» βαγόνια και τρένα να… περνούν. Την κρίσιμη στιγμή όμως, επί 12 λεπτά δεν είχε ιδέα (;) ότι είχε βάλει 2 τρένα στις ίδιες ράγες…

Όλα τα παραπάνω τα γνωρίζαμε ήδη, άλλωστε βλέπουμε συνεχώς γύρω μας ακατάλληλους ανθρώπους σε θέσεις-κλειδιά. Τα λεγόμενα βύσματα ή ρουσφέτια. Όπως για παράδειγμα ο Σταθμάρχης, ο οποίος είχε τα «κλειδιά» του θανάτου στο χέρι του.

Αυτό σημαίνει ότι βρήκαμε τον ένοχο και τέλος; Όχι.

Ελλάδα χώρα του φωτός και της κακιάς χ-ώρας

Ας θυμίσουμε κάτι βασικό. Τι είναι Κράτος; Εμείς! Όπως ο Σταθμάρχης δεν αυτοδιορίστηκε στη θέση του, έτσι και οι εκάστοτε Κυβερνήσεις δεν αυτοψηφίζονται. Και κάπως έτσι το «Πάμε και όπου βγει», θα μπορούσε να είναι το πιο αντιπροσωπευτικό προεκλογικό σύνθημα για όλα τα κόμματα, πριν από κάθε Εκλογές!

Για την ιστορία, στην Ελλάδα από το 2000 και μετά έχουμε δει κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ, Νέας Δημοκρατίας (κυρίως) και ΣΥΡΙΖΑ. Επιπλέον, από το 2014 και μετά η Ευρωπαϊκή Ένωση μας έδωσε 700 εκατομμύρια ευρώ για έργα μεταφορών. Μάλιστα, το 90% εξ αυτών αφορούσαν τον σιδηρόδρομο.

Τι ακριβώς απέγιναν αυτά τα χρήματα; Η τωρινή Κυβέρνηση και η Αντιπολίτευση (που ήταν και Κυβέρνηση), έχουν απάντηση; Ρητορικό το ερώτημα, προφανώς και έχουν. Όπως έχουν και… προεκλογικό αγώνα. Το πιάσατε το υπονοούμενο έτσι;

Φοβού τα Τέμπη;

Η απάντηση είναι όχι. Δεν φταίει το μέρος για τις αστοχίες στο οδικό και σιδηροδρομικό δίκτυο της χώρας μας. Επίσης, τα λάθη είναι… ανθρώπινα, όπως μας ενημερώνουν εδώ και 1 εβδομάδα. Μάλιστα, ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα ανθρώπινου λάθους, είναι η… ψήφος σε λάθος κόμματα. Πολλά και διαχρονικά αυτά τα… λάθη. Και δυστυχώς θα ξαναγίνουν. Πλησιάζουν και Εκλογές!

Στην Ελλάδα υπάρχουν κι άλλοι τρόποι για να… χάσεις τη ζωή σου

Ναι, τα τρένα είχαν σοβαρή υποψηφιότητα για μία τέτοια τραγωδία, όμως καθημερινά στη χώρα μας κινδυνεύουμε ανά πάσα στιγμή. Και δεν αναφερόμαστε καν σε φυσικές καταστροφές, όπου εκεί είμαστε κυριολεκτικά στο έλεος του… Θεού.

Για παράδειγμα, με το αυτοκίνητο. Πόσες ζωές χάνονται καθημερινά στην άσφαλτο; Προφανώς, οι οδηγοί που έχουν αποκτήσει την άδεια οδήγησης μέσω… ελαιόλαδου, δεν βοηθούν την κατάσταση. Τι ισχύει όμως για τα οδικά δίκτυα της Ελλάδας, για τα οποία πληρώνουμε τεράστια ποσά σε διόδια; Ας θυμηθούμε για παράδειγμα τι συνέβη με την Αττική Οδό, η οποία πέρσι εν μέσω κακοκαιρίας έγινε… «Ακίνητη Οδός». Καμία ελπίδα!

Η Ελλάδα διαθέτει τον παλαιότερο στόλο της EE

Ή μήπως τα καράβια και τα λιμάνια εμπνέουν ασφάλεια, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων; Το δύσμοιρο το «Πρέβελης» το γνωρίσαμε ως πιτσιρικάδες στις αρχές της δεκαετίας του 1990 και ακόμη συνεχίζει… Επίσης τα τελευταία χρόνια βλέπουμε… «νέα» καράβια, μόλις… 40 ετών και άνω! Οπότε μήπως λίγο να το δούμε αλλιώς και σε αυτή την περίπτωση;

Να μην ξεχνάμε επίσης και τα αεροπλάνα και κυρίως τα αεροδρόμια σε ελληνικά νησιά και όχι μόνο. Στο Ηράκλειο Κρήτης για παράδειγμα, είναι θαύμα το ότι κάποιο αεροπλάνο δεν έχει γίνει… ένα με ταράτσες σπιτιών ή δεν έχει καταλήξει στη θάλασσα στην προσπάθεια του να φρενάρει στον αεροδιάδρομο. Προφανώς και σε άλλες περιοχές της Ελλάδας συναντάμε αντίστοιχες συνθήκες.

Οργή στο δρόμο: Θέλει προσοχή!

Αυτό είναι το αληθινό Survivor

Οι ανθρώπινες ζωές δεν γυρίζουν πίσω και κάποιοι μας βλέπουν ως αριθμούς. Το ζήσαμε και με τα κρούσματα της Covid-19, το ζούμε και σε κάθε τραγωδία όπως αυτή στα Τέμπη ή στο Μάτι. Για κάποιους άμπαλους χαρτογιακάδες είμαστε άλλος ένας αριθμός και κυριολεκτικά χέστηκαν για το αν θα πεθάνουμε. Ή για όσους μείνουν πίσω, θρηνώντας.

Και αυτή είναι η τραγική ειρωνεία. Στην Ελλάδα του 2023, κάποιοι βλέπουν Survivor και άλλα τηλε-σκουπίδια, ενώ επί της ουσίας το αληθινό Survivor το ζούμε καθημερινά. Μόνο που όταν φτάσει η ώρα της αποχώρησης, είναι μόνιμη και χωρίς επιστροφή.